Główne elementy: Wykończenia
Gwoździe mogą być błyszczące, ocynkowane, wykonane ze stali nierdzewnej lub aluminium.
Te różne wykończenia, pokrycia czy materiał, z którego wykonano gwoździe, zapewniają uzyskanie różnego poziomu ochrony i odporności na korozję czy nadają im specjalne właściwości do pewnych zastosowań.
Wykończenie błyszczące nie posiada żadnej formy zabezpieczenia i stanowi najoszczędniejszy wybór, ale gwoździe zaczną rdzewieć wcześniej, niż gwoździe poddane obróbce ochronnej. Stosuje się je tam, gdzie nie jest wymagana żadna ochrona, na przykład do produkcji jednorazowych palet.
Wszystkie standardowe gwoździe mają takie wykończenie, więc nie stosuje się żadnego skrótu do jego identyfikacji w kodach SKU.
Galwanizowanie, czy też pokrywanie cynkiem, to najlepszy sposób zapobiegania korozji gwoździ. Cynk nie zabezpiecza stali w gwoździu, ale sam najpierw ulega korozji. Im grubsza powłoka cynku, tym później korozja zaatakuje gwóźdź. Najgrubszą powłokę otrzymuje się metodą cynkowania zanurzeniowego na gorąco, przez zanurzanie gwoździ w kąpieli stopionego cynku.
Ochronną powłokę cynkową mierzy się w mikronach (mikron to 0.000001 część metra). Im grubsza w mikronach powłoka, tym lepsze zabezpieczenie gwoździ. Stanley oferuje powłoki o grubości 8, 13, 50 mikronów, i są one oznaczane w kodach SKU następująco:
- G8 = 8 mikronów – stosowana głównie w produktach ogrodzeniowych i ogrodowych.
- BG = 13 mikronów – Daje lepszą ochronę niż G8 i w niektórych regionach stanowi wymóg minimalny
- G50 = 50 mikronów – stosowana na rynku budowlanym, zwykle koszt takich gwoździ jest dwukrotnie wyższy niż tych z wykończeniem standardowym.
Stal nierdzewna jest stosowana, gdy inne pokrycia nie są wystarczające i potrzebna jest maksymalna ochrona, jaką możemy zaoferować. Na przykład: ogrodzenie autostrady, gdzie bardzo liczy się trwałość elementu złącznego lub tam, gdzie istnieje narażenie na działanie słonej wody.
W kodach SKU oznaczana jest albo jako BI albo SS. (skróty od BosInox i Stainless Steel)
Aluminium. Z tego materiału dostępny jest ograniczony asortyment łączników, ale mają one pewne zalety.
Aluminiowe łączniki stosuje się w przypadku, gdy połączenie w budulcu ma być utrzymane do czasu późniejszego cięcia, bo ten materiał jest bardziej miękki i nie wywiera tak złego wpływu na ostrza piły i na maszyny u stolarza/producenta.
Ponieważ jest to miękki materiał, więc nie wykorzystuje się go do produkcji łączników długich lub wbijanych w pewne twardsze gatunki drewna. Jednak jego zaletą jest lekkość, jak również lepsza odporność na korozję niż wyrobów ocynkowanych. W kodach SKU aluminium oznacza się jako AL bądź ALU.